Profesjonalna wycena tłumaczonych tekstów
Wycena tekstów przyjmowanych do tłumaczenia stanowi pierwszy etap ich translacji. Zdarza się nawet, że wycena negatywnie oceniona przez klienta sprawia, że rezygnuje on z korzystania z usług konkretnego biura tłumaczeń. Dlatego tłumacze starają się dokonywać takiej wyceny, która będzie korzystna dla obu stron według stawek pozwalających na swobodne wykonywanie tłumaczeń i oddawanie ich klientom bez żadnych opóźnień. Trzeba przyznać, że zbyt niska i nieprofesjonalna wycena sprawi, że konkretne biuro przestanie dobrze funkcjonować, natomiast ustalanie zbyt wysokich cen za tłumaczenia pozbawi biuro poszczególnych klientów. Dlatego wszystkie centra tłumaczenia posiadają odpowiednio przygotowane metody przeprowadzania wyceny tekstów.
a VII w
Język bułgarski wywodzi się z języka Słowian bałkańskich, którzy przybyli na tereny Półwyspu Bałkańskiego między V w. a VII w. We współczesnym języku bułgarskim pozostały ślady mowy Protobułgarów z czasów, gdy Słowianie bałkańscy tworzyli z nimi wspólne państwo (VII w. ? X w.). Są to przede wszystkim pojedyncze słowa (takie jak np. ?????? 'nerka', ???? 'pies', ?????? 'dzban', ?????? 'łańcuch', ?????? 'arka', ??????? 'szwagier' czy ????? 'bożek, idol'), ale także np. imiona (najbardziej znanym jest tutaj imię Borys, które zrobiło światową karierę, ale także np. Krum, Asparuch, Kubrat, Bojan, stosunkowo często spotykane w Bułgarii).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Język_bułgarski
Wady tej techniki to większe niż
Podczas dużych konferencji lub spotkań może się zdarzyć, że tłumacze nie reprezentują wszystkich wymaganych kombinacji językowych, co ma miejsce wtedy, gdy na przykład trzeba przetłumaczyć wystąpienie Norwega, a tłumacz polski zna język angielski, lecz nie norweski. Wówczas stosuje się tzw. relay, czyli tłumaczenie pośrednie poprzez inny język obcy. Tzw. pivot, czyli tłumacz z kabiny angielskiej znający język norweski lub tłumacz norweski mający prawo do tzw. retouru (prawo do tłumaczenia z języka ojczystego A na aktywny język obcy B), przekłada komunikat na język angielski. Polski tłumacz dokonuje wówczas tłumaczenia symultanicznego, uznając przekład kolegi za komunikat wyjściowy. Technika ta jest stosowana z dwóch powodów: po pierwsze umożliwia przeprowadzenie konferencji przy ograniczonej liczbie kombinacji językowych a po drugie pozwala zaoszczędzić środki finansowe potrzebne na dodatkowego tłumacza. Wady tej techniki to większe niż zwykle ryzyko popełnienia pomyłki oraz odczuwalna różnica czasowa między wystąpieniem mówcy a momentem, w którym tłumaczenie usłyszy odbiorca. Może to być irytujące, gdy podczas wystąpienia mówca coś prezentuje lub pokazuje. Wiąże się z tym także pewien efekt komiczny, kiedy część sali bije brawo, ponieważ właśnie usłyszała koniec wystąpienia a druga część robi to z kilkunastosekundowym opóźnieniem.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tłumaczenia_ustne